توسعه وب

پایتون یک زبان برنامه‌نویسی همه منظوره (General Purpose Language )، قدرتمند، سطح بالا، شی‌گرا، اسکریپتی، متن‌باز و با یادگیری آسان محسوب می‌شود. این زبان جزء زبان‌های مفسری می‌باشد. پایتون در اوایل سال 1990 توسط Guido Van Rossum در مؤسسه‌ی تحقیقات بین‌المللی ریاضیات و کامپیوتر هلند (CWI) معرفی شد. پایتون نام نوعی مار است، Guido این نام را زمانی که در حال مطالعه‌ی مطالبی در مورد گروه کمدی Monty Python Flying Circus بود، برای زبان برنامه‌نویسی خود انتخاب نمود. او می‌خواست نامی‌ کوتاه، منحصربه‌فرد و تا حدودی مرموز بر روی زبان برنامه‌نویسی خود بگذارد و اعتقاد داشت که نباید برخلاف بعضی از مخترعین، نام خود را بر روی آن بگذارد. فلسفه‌ی ایجاد آن تأکید بر دو هدف اصلی خوانایی بالای برنامه‌های نوشته شده و کوتاهی و بازدهی نسبی بالای آن است.

نحو یا دستور برنامه‌نویسی (syntax) پایتون، نسبت به سایر زبان‌های برنامه‌نویسی ساده بوده و باعث خوانایی و درک آسان‌تر کدها می‌شود. از این رو، این زبان برای اکثر علاقه‌مندان به برنامه‌نویسی به عنوان زبان اول برای یادگیری انتخاب می‌شود.

پایتون از جمله زبان‌های برنامه‌نویسی قدرتمندی است که در زمینه علم داده‌ها، یادگیری ماشینی، خودکارسازی سامانه‌ها، توسعه‌ی وب، واسط‌های برنامه‌نویسی و... به کار گرفته می‌شود و روش بسیار قدرتمند و ساده‌ای را برای کار با ابزارهای مختلف فراهم می‌آورد. این زبان کتابخانه‌ها یا ماژول‌های‌ وسیعی دارد که شامل توابع مختلفی هستند و برای کاربردهای متفاوتی استفاده می‌شوند. برخی از این کتابخانه‌ها با نصب idle پایتون به‌صورت خودکار بر روی سیستم‌عامل نصب می‌شوند که به آن‌ها کتابخانه‌های ‌استاندارد پایتون گفته می‌شود. با استفاده از کتابخانه‌ها، توابع آن‌ها و بسته‌ها (packages) می‌توان برنامه‌هایی به سبک ماژولار (modular) نوشت. به کدهای داخل هر ماژول، بسته‌کد گفته می‌شود. به این معنا که با نوشتن برنامه به این سبک می‌توان از آن در پروژه‌های گوناگون استفاده نمود و با توسعه‌ی آن، دیگران نیز می‌توانند از این بسته‌کد به راحتی در انجام پروژه‌های خود استفاده نمایند یا برای یک پروژه‌ی خاص آن را گسترش دهند. ایمپورت (import) و اکسپورت (export) کردن این ماژول‌ها نیز کار آسانی است.

گوگل» (Google)، «یوتیوب» (Youtube)، «فیس‌بوک» (Facebook)، «ناسا» (NASA)، «دراپ‌باکس» (Dropbox)، «یاهو» (Yahoo)، «موزیلا» (Mozilla)، «کورا» (Quora)، «اینستاگرام» (Instagram)، «ردیت» (Reddit) و IBM تنها برخی از نام‌های بزرگ فناوری به شمار می‌آیند که از پایتون به طور گسترده برای اهداف گوناگون استفاده می‌کنند.